AEK 2017-18

Να ξεκαθαρίσω από την αρχή,πως τον Χιμένεθ δεν τον πιστεύω σαν προπονητή από το προηγούμενό του πέρασμα από την ΑΕΚ. Θεωρώ σαν μεγαλύτερο του μειονέκτημα το γεγονός πως δεν μπορεί να δώσει κάποιον συγκεκριμένο αγωνιστικό χαρακτήρα στην ομάδα και πάνω σε αυτό, να προσθέτει παίκτες και πράγματα και να τη βελτιώνει. Επίσης δεν τον πολυπιστεύω στο κοουτσάρισμα. Αν και την εποχή που ήρθε πέρσι ,ήταν ίσως η πιο κατάλληλη λύση, νομίζω πως το καλοκαίρι θα έπρεπε να πάμε σε καλύτερη επιλογή. Θεωρώ πως αν και το περσινό ρόστερ που παρέλαβε δεν  του έδινε πολλές δυνατότητες, δεν έβαλε κάποιο στοιχείο στο παιχνίδι της ομάδας,εκτός φυσικά από το κομμάτι της ψυχολογίας που πραγματικά έκανε σπουδαία δουλειά και μοιάζει να είναι το ατού του. Νομίζω πως αν ο Καρντόσο ήταν πιο εύστοχος σε εκείνη την κεφαλιά στο τέλος του επαναληπτικού στο ΟΑΚΑ σήμερα θα είχαμε άλλον προπονητή. Για να κλείσω με τον Χιμένεθ ,θα σημειώσω το κακό πρόσωπο της ομάδας στον τελικό ,άσχετα αν το αποτέλεσμα ήταν κυρίως ζήτημα επόπτη και θα του πιστώσω στα υπέρ του,την πρόκριση στους ομίλους.Νομίζω πως ήταν σπουδαίο κατόρθωμα και κυρίως οφείλεται σε αυτόν.

Ας δούμε λοιπόν το ζήτημα ρόστερ και ενίσχυσης της ομάδας και σε πιο βαθμό. Τι είχε πει ο Χιμένεθ μετά το τέλος της σαιζόν ,σε συνέντευξη στο σπορ φμ. Είχε πει πως η ομάδα χρειάζεται έναν αριστεροπόδαρο στόπερ, ένα εξτρέμ, αριστερό μπακ αν φύγει ο Ντίντακ , καλύτερο από αυτόν και φυσικά εξτρέμ. Επίσης είχε πει πως με τον Αραούχο σε αναμονή χρειάζεται εκτός του Γιακουμάκη και έναν ακόμη φορ ,διαφορετικού στυλ από τους Πέχαρτ και Αλμέιδα. Τέλος είχε κάνει φανερό πως προτιμούσε να μείνει ο Πέχαρτ αντί  του Πορτογάλου ,αλλά θα γινόταν το αντίθετο ,λόγω συμβολαίου του τελευταίου.

Τι έγιγε από τότε. Συζητώντας για τον Αραούχο μάθαμε πως είναι διαθέσιμος ο Λιβάγια και τον αποκτήσαμε. Με δανεισμό και αρκετά υψηλή οψιόν αγοράς. Μόνο που ο Λιβάγια δεν είναι ούτε φορ, ούτε εξτρέμ. Αλλά περιφερειακός επιθετικός. Κάτι (στο πάρα πολύ καλύτερο) σαν τον Μπακασέτα που είχαμε και ποτέ πέρσι δεν τον βάλαμε σε αυτή τη θέση . Εκτός μιας φοράς και έδειξε γιατί ήταν το προηγούμενο καλοκαίρι, το πιο καυτό εγχώριο ποδοσφαιρικό προϊόν.
Στη συνέχεια βρέθηκε στο δρόμο μας και ο Κλωναρίδης, αφού ο ΠΑΟ δεν μπορούσε τότε να τον κρατήσει και τον αγοράσαμε. Δικό μας παιδί ,με καλή σαιζόν στον ΠΑΟ και αρκετά ελπιδοφόρος. Μόνο που και αυτός είναι περιφερειακός επιθετικός και ήδη έχουμε δύο τέτοιους και δεν δείχναμε πρόθεση να τους χρησιμοποιήσουμε εκεί.

Την ίδια εποχή μαθαίνει η ομάδα πως ο Ντίντακ και ο Κολοβέτσιος δεν θα συνεχίσουν μαζί της. Άμεσα καλύπτει το κενό του Ισπανού, από τη γνώριμη μας πλέον Λας Πάλμας,με ένα παιδί που θα προβλέψω πως θα είναι καλύτερος από τον Ντίντακ.Αφού ο τελευταίος είχε πολλά νεκρά παιχνίδια και σίγουρα και στο καλό του βράδυ στερούσε στο επιθετικό κομμάτι από τον Λόπες. Υπάρχουν κάποιοι φόβοι για τα αμυντικά προσόντα του Λόπες, αλλά νομίζω πως εδώ, στο τέλος θα βγούμε ενισχυμένοι.
Αριστερό στόπερ δεν ήρθε τελικά,αλλά αγοράσαμε τον Τόσιτς που ήδη μας έχει δείξει τα πλούσια ποδοσφαιρικά του προσόντα και θεωρείται σχεδόν σίγουρο πως θα είναι από τα βασικά μας στελέχη για καιρό.Οπότε νομίζω πως και εδώ τα πράγματα είναι πολύ καλά. Αντί του Κολοβέτσιου, δεν πήραμε κάποιον άλλον, αλλά νομίζω πως μέχρι να επιστρέψει ο Λαμπρόπουλος, η δουλειά μπορεί να γίνει λίγο με τον Τζανετόπουλο, λίγο με τον πιτσιρικά Γιαννούτσο που δουλεύεται πλέον σαν στόπερ και όχι σαν αριστερό μπακ που ξεκίνησε και περισσότερο με τον Γιόχανσον, όταν οι συνθήκες το επιβάλλουν.

Η τελευταία θέση που έπρεπε να καλυφθεί , βάση των δηλώσεων Χιμένεθ ,ήταν αυτή του εξτρέμ. Ενώ αρχικά τα ονόματα που εξετάζαμε ήταν παικτών με κύριο προσόν , την ντρίπλα και το παιχνίδι στο ένας εναντίον ενός, τελικά καταλήξαμε σε έναν καλό ποδοσφαιριστή, που γνωρίζει άριστα αυτή τη θέση ( από τον Μπαρμπόσα έχουμε να δούμε κανονικό εξτρέμ) , αλλά δεν έχει αυτά τα στοιχεία στο παιχνίδι του. Δεν γνωρίζω,αλλά δεν θα μου προκαλούσε εντύπωση αν αυτός ήταν ο λόγος που τα έσπασαν ο Χιμένεθ με τον Μαϊστόροβιτς. Σίγουρα αυτός ήταν ο λόγος, ο τρόπος παιχνιδιού του Ισλανδού, που δεν έχει παίξε σχεδόν καθόλου μέχρι τώρα και η δήλωση του Χιμένεθ πως ο σχεδόν φευγάτος Πατίτο είναι καλύτερος του.

Στο τέλος των μεταγραφών, ήρθε τελικά και η μεγάλη κίνηση,αυτή που όλοι περιμέναμε. Η επιστροφή του Αραούχο. Θεωρώ πως η ποιότητα του παίκτη, το δεδομένο πως θα πιάσει αμέσως , αφού τα είδαμε στη σαιζόν που πέρασε και η επαφή του με την ομάδα και τον κόσμο ,κάνουν την επιστροφή του το σημαντικότερο μεταγραφικό απόκτημα του καλοκαιριού, για το πρωτάθλημά μας. Ανεβάζει αμέσως ένα επίπεδο όλη την ομάδα και σίγουρα κάνει πολλούς ακόμη παίκτες μας καλύτερους με το παιχνίδι του. Φυσικά προσθέτει στην ομάδα αυτό που λείπει από την μεσοεπιθετική της γραμμή, το απρόβλεπτο με μια προσωπική κίνηση και το γκολ με μισή ευκαιρία. Κλείνω με τη σημείωση , πως η έλευση Αραούχο κάνει αμέσως , πιο χρήσιμη την απόκτηση Λιβάγια...

Τελευταία προσθήκη ο Κονέ. Δικό μας παιδί και αυτός, που πηγαίνοντας στην Ιταλία ,έδειξε να καταλαβαίνει πολλά από τα λάθη του, τα οποία δεν τον άφησαν να κάνει την καριέρα που λόγω προσόντων θα μπορούσε, το έχει δηλώσει και ο ίδιος αυτό. Έχοντας να παίξει σοβαρό ποδόσφαιρο κοντά δύο χρόνια, ελπίζω να ψάχνει μια τελευταία ευκαιρία και όχι το γεγονός να έρθει πιο κοντά στην αγαπημένη του Μύκονο. Θα έλεγα αχρείαστη κίνηση και θα συνεχίζω να το λέω και ας στοίχισε λίγα χρήματα (κοντά στα 300 χιλ) , αφού τέτοια ποσά στην ΑΕΚ ,είναι πολλών βασικών και αναντικατάστατων παικτών (Μάνταλος, Σιμόες).

Αν τελικά με διαψεύσει, θα καταφέρει να δώσει μερικές βοήθειες τρέχοντας τη μπάλα από το κέντρο προς την επίθεση και ίσως κάποια όμορφα γκολ. Σε καμιά περίπτωση όμως, δεν μπορεί να είναι ο αντικαταστάτης του Μάνταλου , στο παιχνίδι της ομάδας. Δεν έχει αυτά τα στοιχεία.

Ολοκληρώνοντας, θα πως πως τελικά ούτε κάποιο ιδιαίτερο σχέδιο και δουλεμένο από το χειμώνα είχαμε για την ενίσχυση ή το μπάτζετ μας δεν μας το επέτρεψε αυτό και ούτε τα θέλω του προπονητή μας, καταφέραμε να πραγματοποιήσουμε σε μεγάλο βαθμό.

Τώρα απομένει αυτός ο προπονητής , ο περιορισμένων δυνατοτήτων για εμένα, να καταφέρει αυτό το ρόστερ, που σίγουρα είναι καλύτερο και πιο γεμάτο από πέρσι,κυρίως στην διαφορετικότητα των παικτών που απαρτίζουν την επιθετική γραμμή. Αντί των μονοδιάστατων Αλμέιδα, Πέκχαρτ και Μάνταλου, Αραβίδη, φέτος ξεκινάμε με Αραούχο, Γιακουμάκη, Λιβάγια και Κλωναρίδη. Αλλά και πάλι όχι όσο πλήρες θα μπορούσε και θα έπρεπε, να το κάνει ομάδα που θα κερδίζει. Γιατί το πρωτάθλημα , που δηλωμένα είναι ο στόχος μας, μόνο μέσα από τις νίκες έρχεται....

Υ.Γ. Καλή σαιζόν να έχουμε και ραντεβού στη Ριζούπολη, την άνοιξη!

Αντίο Γιάννη...

Παίζει κάτι περίεργα παιχνίδια η ζωή...
Μπορεί να είσαι μέρες,χρόνια,συνέχεια μαζί με άτομα και να μην σε νοιάζει τι απ έγιναν όταν χάθηκαν από την καθημερινότητά σου. Επειδή δεν ταιριάξαμε? Επειδή δεν άξιζαν?
Και ακούς ένα πρωί,πως έφυγε από τον μάταιο τούτο κόσμο,κάποιος που είχες συναντήσει ελάχιστα,κάποιος που ήξερες από απόσταση και χάνεις το έδαφος κάτω από τα πόδια...
Θες που η γνώμη που είχες για αυτόν σχηματίσει,διαβάζοντας τα άρθρα του και συζητώντας μαζί του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ,ενισχύθηκε στις δια ζώσεις επαφές,θες που ήταν κόσμημα για τον επαγγελματικό του χώρο,έναν χώρο που έχει γεμίσει από αμόρφωτους και «υπάλληλους» οσφυοκάπτες ?
Δεν ξέρω πως γίνεται σε τούτη την ομάδα και όταν δείχνει πως βρίσκει το δρόμο της,κάτι θα συμβεί που θα σκιάσει τη χαρά και την ελπίδα.Πρέπει να είναι στη μοίρα της,βαθιά ριζωμένο...
Να μη μπορεί να χαρεί για πολύ τους κορυφαίους της...
Γιατί τέτοιος ήσουν Γιάννη.Από τους κορυφαίους ρεπόρτερ-αρθρογράφους στην ιστορία της ομάδας μας και όλης της χώρας.
Σίγουρα ο κορυφαίος ενεργός στο χώρο μας....
Δυστυχώς για εμάς,το κενό σου θα μείνει κατά πως δείχνει,για χρόνια δυσαναπλήρωτο.Αφού δεν φαίνεται να υπάρχουν προσωπικότητες που να σε πλησιάζουν.Άνθρωποι ακέραιοι,με άποψη και τόλμη.Να τη λένε σε κάθε περίσταση και άσχετα αν αφορά φίλους,επειδή την στηρίζουν στη γνώση του αντικειμένου και στη καθαρότητα του χαρακτήρα τους...
Καλό σου ταξίδι..... 

Αναμνήσεις από τη μπάλα των θεών!!!

Θυμάμαι πιτσιρικάς στο χωριό,που μαζεύαμε χρήματα,για να αγοράσουμε μπάλα και να παίζουμε....Θυμάμαι να βάζουμε γράσο στα σχοινιά για να αντέξουν και λάδι στο υπόλοιπο δέρμα,για να μη σκάσει το χρώμα γρήγορα.....Γρήγορα είχαμε γίνει εξπέρ στο να αλλάζουμε την τρύπια σαμπρέλα,χωρίς να την "πληγώνουμε" πολύ εξωτερικά....Αλλά ποτέ δεν είχαμε καταφέρει να έχουμε μια μπάλα,σαν αυτή που είχαν όλοι  οι μεγάλοι ποδοσφαιριστές.....
Πάντοτε κάποιος θα την έπαιρνε στο σπίτι το βράδυ,μετά το παιχνίδι στην πλατεία του χωριού,μια πλατεία φυσικά άδεια από αυτοκίνητα και στρωμένη με χαλίκια....Και πάντα θα μπορούσε όποιος ήθελε,να περάσει από το σπίτι του,να την πάρει για να παίξουμε.Ποτέ δεν θυμάμαι να είχα πονέσει τόσο πολύ,όσο όταν σε ένα σουτ κάποιου παιδιού,η μπάλα καρφώθηκε σε ένα παλούκι και σχίστηκε ολοσχερώς.Τόσο πόνο,δεν είχα νιώσει ούτε όταν έπεφτα στα χαλίκια για τάκλιν και μάτωνα πόδια και χέρια.
Μέχρι που ένα καλοκαίρι,όλα άλλαξαν.Το όνειρο έγινε πραγματικότητα.Κάποιο παιδί μεταναστών στη Γερμανία,ήρθε για διακοπές στο χωριό και έφερε μαζί του και δύο μπάλες.Από την ακαδημία που έπαιζε ποδόσφαιρο το χειμώνα.Από τα τσικό όπως τα λέγαμε τότε,της Κολωνίας...Ναι ,της  Κολωνίας του Πιερ Λιτμπάρσκι,του Σουμάχερ και του Κλάους Άλοφς...
Η χαρά μας μόλις αντικρίσαμε το όνειρό μας,απερίγραπτη.Ούτε όταν η ΑΕΚ  κόντεψε να αποκλείσει την τεράστια αυτή ομάδα έναν Σεπτέμβρη,στο ουέφα δεν ήταν τόσο μεγάλη.Είχαμε πλέον και εμείς μπάλα σαν αυτή που παίζανε όλοι όσους θαυμάζαμε στην τηλεόραση.Είχαμε μια tango adidas .Πρέπει εκείνο το καλοκαίρι,να έπαιξα την περισσότερη μπάλα της ζωής μου,σίγουρα την πρώτη μέρα ξεπεράσαμε το δωδεκάωρο στην πλατεία.Αν και η πρώτη επαφή μαζί της ήταν κάπως τραυματική,όπως με κάθε μεγάλο έρωτα στη ζωή μας.Συνηθισμένοι από της μπάλες μπαλόνια που παίζαμε όλα τα χρόνια και λόγω και της ηλικίας προφανώς,το πρώτο σουτ που έκανα,δεν την έστειλε παρά ελάχιστα μέτρα μακριά μου,γεμίζοντάς με με απογοήτευση.Τότε εκτίμησα ακόμη περισσότερο τους μάγους του ποδοσφαίρου,που ήταν μπόλικοι τότε,τον Ντιέγκο και τον Σώκρατες,τον Ζίκο και τον Σίφο,τον Πλατινί και τον Μπόνιεκ...που την έκαναν ότι ήθελαν...Αργότερα το ίδιο απόγευμα κατάφερα να την κουμαντάρω και εγώ,αλλιώς πιστεύω θα ήμουν ακόμη εκεί,σε εκείνη την πλατεία να παλεύω....
Δεν θυμάμαι πλέον τι απ΄έγιναν εκείνες οι δύο μπάλες.Το παιδί της άφησε σε εμάς,όταν επέστρεψε στη Γερμανία.Αλλά πάντα μέσα μου πιστεύω πως είναι εκεί,στην πλατεία.Στην ίδια πλατεία,που αν και έχει πλέον τόσο αλλάξει,για εμένα θα είναι πάντα άδεια από αυτοκίνητα και στρωμένη με χαλίκια,γεμάτη παιδιά με ματωμένα πόδια να τρέχουν πίσω από ένα τόπι και να γεμίζουν τον αέρα με φωνές και ιαχές...γκολλλλλ!!!!

Η ΑΕΚ στο ευρωπαϊκό στερέωμα

Πάει πέρασε! Το μαρτύριο τελείωσε. Ανακούφιση. Θα ξαναδούμε του χρόνου την ΑΕΚ εκεί που τη γνωρίσαμε. Πάνε οι βόλτες στις γειτονιές της Αθήνας και οι περιοδείες στα χωριά και τις κωμοπόλεις.

Η ΑΕΚ όμως πρέπει να ξεφύγει από τα στενά ελληνικά πλαίσια, γιατί αυτό υπαγορεύει η ιστορία και η καταγωγή της ομάδας. Τι χρειάζεται γι' αυτό;

Ο Μελ έχει κάνει μια προσπάθεια, διοικητικά, να βάλει την ΑΕΚ σ' ένα ευρωπαϊκό δρόμο. Αυτό φαίνεται και από τις κινήσεις για το χρηματιστήριο κ.ά. Φτάνει μόνο αυτό; Όχι βέβαια. Το εμπορικό κομμάτι της ΠΑΕ είναι πολύ πίσω, όπως και το επικοινωνιακό. Εύχομαι ο Δημάτος, που αναμφίβολα το έχει, να μπορέσει να χτίσει ένα καλό επικοινωνιακό πλαίσιο για την ομάδα, με τη χρήση των social media.

Πέραν αυτών πρέπει να δούμε και το αγωνιστικό κομμάτι. Πώς λειτουργούν οι ευρωπαϊκές ομάδες σ' αυτό, αυτό πρέπει να γίνει το πρότυπό μας. Η ομάδα χρειάζεται έναν προπονητή που να ξέρει και να έχει κατανοήσει ο ίδιος 2 τακτικά συστήματα και να μπορεί να τα περάσει εύκολα στους ποδοσφαιριστές του, έτσι ώστε να γίνουν εύκολα κτήμα τους. Επίσης ο προπονητής αυτός χρειάζεται ένα πολύ καλό υποστηρικτικό τιμ. Χρειάζεται 2 βοηθούς ( ο ένας για την τακτική, ο άλλος και για την βελτίωση των ποδοσφαιριστών) 2 γυμναστές (ο ένας και για την αποκατάσταση) έναν στατιστικολόγο-αναλυτή των αντιπάλων. Όλοι αυτοί να δουλεύουν με σύγχρονα μέσα.

Χρειαζόμαστε παίκτες. Παίκτες κράχτες για τα διαρκείας, που θα εμπνέουν σεβασμό. Θα χρειαστούμε όμως και παίκτες εργάτες που θα ξέρουν ποδόσφαιρο και θα μπορούν να κουμπώνουν στις απαιτήσεις του προπονητή. Αυτό προϋποθέτει και ένα καλό δίκτυο scouting.

 

ΗΤΑΝ ΧΑΜΕΝΗ Η ΔΙΕΤΙΑ ΤΕΛΙΚΑ;

Ηταν σαν να 'ταν χτες....το αυτογκολ του Μπουγαιδη το κλαμα,η στενοχωρια,οι καταρες στους αμετοχους και στους ανευθυνοϋπευθυνους εκεινης της εποχης....ο δημητρεχας και ο γιαουρτας...οι ψευτικες ελπιδες με βιντιαδηδες κυρ χαρηδες απο αγγλια,σαλιαρεληδες και ξενιαδηδες,τουρκους μεγιστανες και κατι οντοτητες που τους εκπροσωπουσε καποιος βλαχος....και μετα...ανασταση,με μπροσταρη μελισανιδη,σχεδια για γηπεδα και πλανα για κατι υγειες και μεγαλο....ΑΛΛΑ απο την Γ εθνικη....
2 χρονακια που προσωπικα για μενα περασαν σαν νερακι που τρεχει,χωρις ιδιαιτερες στεναχωριες απτην ομαδα μου,που περιμενα τη μερα του αγωνα με ανυπομονησια ΑΠΛΑ για να δω μπαλιτσα....χωρις αγχος..χωρις παραγκες και ματς που φωναζαν απο χιλιομετρα οτι ειναι στημενα...χωρις σουπερ λιγδες,υποκαταστηματα,30!δανεικους παικτες και προπονητες...απλα μπαλιτσα...
Ηρεμησα..αποδεχτηκα το δεδομενο Γ και β εθνικη και υπηρχαν στιγμες που ΓΟΥΣΤΑΡΑ που βρισκομαι εκει κιολας βλεποντας πχ τον προπερσινο τελικο κυπελλου....
Καποιοι λενε να ξεχαστει γρηγορα η διετια,η ΑΕΚ ειναι μονο για ψηλα...εγω λεω οτι πρεπει να μεινει στη μνημη μας,σαν μαθημα ζωης,για τα ξεγνοιαστα μεσημερια κυριακης με μπαλα απλα,για τους νεους φιλους που καναμε σαυτην τη διετια..
Μαθημα ζωης λοιπον αυτη η διετια....

ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΡΧΟΝΤΑΙ...

Τι περιμένω από τις μεταγραφές....

Το να βρίσκεις παίκτες σαν τον Γιόχανσον,εργάτες και ομαδικούς,είναι ωραίο και είναι η βάση για να φτιάξεις ομάδα.Αν τους βρίσκεις και ελεύθερους είναι ακόμη καλύτερο....
Αλλά η ομορφιά του ποδοσφαίρου και τα βράδια που μας έχουν μείνει στο μυαλό,τα φτιάχνουν στιγμές από μεγάλους παίκτες.Δυστυχώς στην Ελλάδα σπανίζουν πλέον τέτοιοι και όσο περνούν τα χρόνια,είναι όλο και πιο δυσεύρετοι και φυσικά δεν μιλάω μόνο για γηγενείς,αλλά κυρίως για ξένους...Δύο τέτοιοι που ξεχωρίζουν είναι ο Ντομίνγκες και ο Μπεργκ.
Ο Σουηδός ήταν τζόκερ μετά από 5πλό τζακ ποτ,που κάθισε στον παναθηναϊκό,δεν μπορείς να περιμένεις να βρεις μια τέτοια περίπτωση ξανά.Ο Αργεντινός μαζί με τον Ρομπέρτο είναι αυτό που κάνει αγωνιστικά τον γαύρο,να ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους.Χωρίς αυτούς τους δύο,δεν ξέρω αν του έφταναν τα σπρωξίματα από τα κοράκια,για να φτάσει στο νταμπλ....
Μη τρέφουμε αυταπάτες πως είναι εύκολο να έρθουν παίκτες ανάλογων προσόντων σε εμάς,όταν δεν παίζουμε Ευρώπη και όταν τους ψάχνουμε κυρίως στην αγορά των ελευθέρων παικτών και δεν σκοπεύουμε να ανοίξουμε το μπάτζετ,για 3-4 θέσεις βασικές στον κορμό της ομάδας....
Οπωσδήποτε το θέμα με την ελεγχόμενη ΕΠΟ και τους διαιτητές,είναι σοβαρό πρόβλημα και ανασταλτικός παράγοντας για την κατάκτηση του πρωταθλήματος και την ανατροπή του μόνιμου πρωταθλητή,όταν ο τελευταίος συνεχώς αυξάνει τη διαφορά ή μπορεί να το κάνει,με τα έσοδα από το champions league.
Δεν ξέρω αν θα καταφέρει ο Μελ,μιας και είναι ο μοναδικός παράγοντας που έχει τα προσόντα να τα βάλει με το σύστημα,να το ανατρέψει,αλλά και αν το καταφέρει θα πρέπει να έχουμε και μια ομάδα που θα μπορεί να το εκμεταλλευτεί αυτό.Αλλιώς δεν έχει νόημα.Και μια ομάδα που θα είναι ικανή να διεκδικήσει τίτλους ,αλλά και να ομορφύνει τις Κυριακές μας,δεν γίνεται μόνο με εργάτες,θέλει και την πριμαντόνα της.....
Δεν ξέρω πόσοι παίκτες θα έρθουν τελικά και σε ποιες θέσεις,αυτό το ξέρουν καλύτερα όσοι φτιάχνουν το πλάνο,αλλά ελπίζω σε μία από τις δύο θέσεις,αυτή του επιτελικού μέσου (αφού ο Μάνταλος και θα λείψει αρχικά,αλλά και λογικά στην πορεία θα πάρει θέση πιο πίσω στη μεσαία γραμμή) και του φορ,να φέρουμε κάποιον που εκτός από καλός παίκτης θα έχει και αυτό το κάτι παραπάνω,αυτό που θα μας κάνει να πεταγόμαστε από τις θέσεις μας στο γήπεδο.....

Το σύγχρονο ποδόσφαιρο

http://www.gazzetta.gr/fourfourtwo/article/747100/o-afanis-iroas-tis-fetinis-mpartselona


Στον παραπάνω σύνδεσμο υπάρχει ένα άρθρο που αναφέρεται στον γυμναστή της Barcelona. Ο τύπος είναι μόλις 28 χρονών και έχει κάνει εντυπωσιακές σπουδές. Τις θεωρητικές του γνώσεις τις εφαρμόζει στην πράξη στη φετινή Barca. Δε χρειάζεται κάποιος να έχει πολλές γνώσεις για να δει ότι η φετινή Barcelona έχει πολύ καλή φυσική κατάσταση. Επίσης οι τραυματισμοί και ειδικά οι μυϊκοί είναι λίγοι.

Σ' ένα άλλο άρθρο, το καλοκαίρι, μετά το Παγκόσμιο, διάβαζα ότι ο Βενγκέρ άλλαξε γυμναστή και προσέλαβε τον γυμανστή της Εθνικής Γερμανία, ο οποίος είχε ειδίκευση στη σωστή προετοιμασία και στη μείωση των μυϊκών τραυματισμών. Και πράγματι σε σχέση με πέρυσι η Άρσεναλ έχει λιγότερους μυϊκούς τραυματισμούς.

Αυτά τα δυο μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το ποδόσφαιρο, το ευρωπαϊκό, έχει περάσει σε άλλο επίπεδο. Εμείς, εδώ στην Ελλάδα, θεωρούμε ότι το ποδόσφαιρο μπορεί να παιχτεί με όρους δεκαετίας 1990, γιατί απλά ο (εκάστοτε) πρόεδρος ξέρει καλύτερα.

Είναι επιτακτική ανάγκη να αλλάξουμε μυαλά (και) σ' αυτόν τομέα. Διαφορετικά θα παρακαλάμε (όπως οι γαύροι φέτος) να κοιμάται ο Θεός, για να γλιτώνουμε τους διασυρμούς.